Wat zijn de totale soorten halfgeleiders

Allereerst verwijzen halfgeleiders naar materialen met geleidbaarheid tussen geleiders en isolatoren. Veel voorkomende materialen zijn onder meer silicium, germanium, siliciumcarbide, galliumnitride, enz. Over het algemeen verwijzen halfgeleiders naar halfgeleidermaterialen, terwijl triodes en diodes halfgeleiderapparaten zijn. Welke het ook is, er zijn veel soorten. Laten we het hebben over enkele veel voorkomende. Er zijn drie basistypen halfgeleidermaterialen: intrinsieke halfgeleider, P-type halfgeleider en N-type halfgeleider. Intrinsieke halfgeleider: het materiaal is volledig zuiver, vrij van onzuiverheden en het rooster is compleet. Omdat de interne covalente binding intrinsiek opgewonden is (elektronen in sommige valentiebanden kruisen de verboden band naar de lege band en vormen elektronen en gaten die vrij kunnen bewegen onder het externe elektrische veld), geleidt deze elektriciteit. Om de geleidende eigenschappen van halfgeleiders te begrijpen, moeten we een dergelijk concept van elektronengatparen hebben. Simpel gezegd is elektronische geleiding de beweging van vrije elektronen (negatief geladen), en gatgeleiding is de beweging van elektronen in covalente bindingen naar nabijgelegen gaten, wat wordt weergegeven door de beweging van gaten (positief geladen). N-type halfgeleider: dope een bepaalde hoeveelheid vijfwaardige elementonzuiverheden (donoronzuiverheden), zoals fosfor, in de intrinsieke halfgeleider. Omdat het aantal buitenste elektronen van het atoom groter is dan dat van silicium en andere materialen, zal er na de vorming van een covalente binding een extra elektron worden gegenereerd. De excitatie-energie van dit elektron is veel lager dan die van de valentie-elektronen. Daarom bestaat de geleiding van halfgeleidermaterialen van het N-type voornamelijk uit vrije elektronen (er zijn nog steeds een paar gaten), en de materialen zijn in dit proces nog steeds elektrisch neutraal.