Geïntegreerde schakeling (IC), ook wel chip of microchip genoemd, is een halfgeleiderwafel waarop duizenden microweerstanden, condensatoren en transistors worden vervaardigd. Een geïntegreerd circuit kan functioneren als versterker, oscillator, timer, teller, computergeheugen of microprocessor. Specifieke IC's worden geclassificeerd als lineair (analoog) of digitaal, afhankelijk van hun beoogde toepassingen.
Lineaire IC's hebben continu variabele uitgangen (theoretisch kan een oneindig aantal toestanden worden verkregen), afhankelijk van het niveau van het ingangssignaal. Zoals de naam al doet vermoeden, is het uitgangssignaalniveau een lineaire functie van het ingangssignaalniveau. Idealiter zal de curve er als een rechte lijn uitzien als de momentane output wordt uitgezet tegen de momentane input. Lineaire IC's worden gebruikt als audio- (AF) en radiofrequentie- (RF) versterkers. Opamp is een veelgebruikt apparaat in deze toepassingen.
De digitale IC werkt alleen op verschillende gedefinieerde niveaus of toestanden, in plaats van binnen een continu bereik van signaalamplitude. Deze apparaten worden gebruikt voor computers, computernetwerken, modems en frequentietellers. De basisbouwsteen van Digital IC is een logische poort, die binaire gegevens kan verwerken, dat wil zeggen signalen met slechts twee verschillende toestanden, die laag (logisch 0) en hoog (logisch 1) worden genoemd.
